تمنا - زمزمه های تنهایی

ما را حقى است اگر دادند بستانیم و گرنه ترک شتران سوار شویم و برانیم هر چند شبروى به درازا کشد . [ و این از سخنان لطیف و فصیح است و معنى آن این است که اگر حق ما را ندادند ما خوار خواهیم بود چنانکه ردیف شتر سوار بر سرین شتر نشیند ، چون بنده و اسیر و مانند آن . ] [نهج البلاغه]

تمنا

نویسنده : شیدا:: 87/9/30:: 12:57 صبح

دلـم بـرای کـسـی تـنـگ اسـت که آفـتـاب صـداقـت را به میهـمـانی گـلهـای بـاغ
می آورد و گـیـسـوان بـلـنـدش را - به بـادهـا می داد و دسـتـهـای
سـپـیـدش را به آب می بخـشـیـد دلـم بـرای کـسـی تـنـگ اسـت که چـشـمـهـای
قـشـنـگـش را به عـمـق آبـی دریـای واژگـون می دوخـت و شعـرهـای خـوشی
چـون پـرنـدگـان می خـوانـد دلـم بـرای کـسـی تـنـگ اسـت که هـمـچـو کـودک
معـصـومی دلـش بـرای دلـم می سـوخـت.... و او ستاره ی فروغ من بود که
مرا از درخش خود محروم کرد...